برند لیوایز

نخستین سازندگان شلوار جین آبی ژاکوب دیویس، کالوین راجرز، و لوی اشتراوس(لیوایس) در سال ۱۸۷۳ بودند؛ ولی از سال ۱۹۵۰ در میان نوجوانان محبوبیت یافتند.واژهٔ فرانسوی bleu de Gênes به معنی “آبی از جنوا آمده است، جنوا(Genoa) نام شهری در ایتالیا است که معادل فرانسوی آن، ” Gênes” می‌شود.برای رنگ این شلوارها از رنگ نیل استفاده می‌شود که هند اولین مرکز تولید و پروش گسترده آن بود. در حالی که تنها چند گرم نیل برای رنگ کردن یک شلوار لازم است، سالانه بیش از ۲۰ میلیون تن نیل در این صنعت مصرف می‌شود

لوی اشتراوس از آلمان به آمریکا می آید تا شعبه ای از فروشگاه لباس برادرش را درسان فرانسیسکو راه بیندازد. همان سال، او فکر تولید جهانی به سرش زد و شرکتش را در همان سال راه انداخت.
لیوای دفترش را که در خیابان 90 ساکرامنتو بود گسترش داد و در خیابان های 63 و 65 نیز دفاتری راه انداخت.
جیکوب داویس که یک خیاط مهاجر یهودی بود ایده های خلاقانه ی زیادی درباره جنس تولید پارچه برای شلوار و پیراهن داشت و به یک فرمول جدید برای تولید پارچه رسید که امروزه ما به آن جین می گوییم.
«جیکوب دیویس» نامه ای به لیوای اشتراوس نوشت و از او خواست تا در موارد مالی ثبت اختراع به او کمک کند چون خودش به تنهایی قادر به ثبت ابداعش نبود. لیوای پیشنهاد او را پذیرفت و بدین ترتیب این دو با هم شروع به فعالیت کردند.

کمپانی لیوای اولین لباس جین خود را به حفاران طلا در کالیفرنیا فروخت.

جین مدرن در این سالها گسترده می شود ولی هنوز خریداران عمده ی آن طبقه متوسط و کارگر غرب امریکا هستند مانند کابوی ها و کارگران ایستگاه قطار.
جین آبی در خرده فرهنگ ها یی مثل جنبش های راک و هیپی طرفدار پیدا می کند.
برند لیوایز با کمپانی های زیادی قرارداد می بندد و به وسیله کمپین های تبلیغاتی بزرگ به شدت در سراسر جهان گسترش پیدا می کند.